Odpowiedź na to i inne pytania próbują znaleźć uczestnicy projektu naukowego MELiSSA. Jest wśród nich doktorantka naszej szkoły doktorskiej. 

Cześć! Nazywam się Izabela Świca i jestem słuchaczką Szkoły Doktorskiej (II rok) Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Dyscyplina, w ramach której prowadzę badania to inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka.  

• 

• 

• 

W maju tego roku (2022) miałam możliwość wzięcia udziału w warsztatach Szkoły Letniej- MELiSSA SUMMER UNIVERSITY, które zostały zorganizowane w Sofii (Bułgaria) przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA). Celem projektu MELiSSA jest stworzenie zamkniętego systemu podtrzymywania życia.  Jednym z 5 elementów składających się na BLSS (biologiczne systemy podtrzymywania życia) są bioreaktory mikrobiologiczne, w których przeprowadzany jest proces degradacji zanieczyszczeń ze strumieni ścieków oraz biosekwestracja ditlenku węgla. Moja praca doktorska, która polega również na usuwaniu związków organicznych i biogennych ze ścieków, wpisuje się idealnie w założenia tych badań. Proces realizowany jest przy wykorzystaniu mikroglonów, podobnie jak w projekcie MELiSSA. Dodatkowo w moich badaniach wykorzystuje się grzyby saprofityczne, by uzyskaną biomasę przekształcić w polepszacz glebowy, który posłuży do zregenerowania m.in. symulantów regolitu księżycowego i marsjańskiego. 

Podczas 4-dniowego pobytu w Sofii (Bułgaria) miałam możliwość poszerzenia wiedzy dotyczącej procesów podtrzymywania życia, które są obecnie realizowane na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, a w przyszłości będą wykorzystywane w bazach pozaziemskich (inne poza bioreaktorami komponenty systemu związane są z rozkładem odpadów organicznych (m.in. niejadalnych części roślin, papieru) oraz usuwaniem związków węgla i azotu przez bakterie). Rośliny wyższe też biorą udział w BLSS a mianowicie wykorzystywane są do produkcji żywności i tlenu. Całość dopełnia najważniejszy z elementów, czyli załoga. Poznałam osoby zaangażowane w rozwój branży kosmicznej, które pracują w różnych krajach europejskich nad udoskonalaniem i rozwojem BLSS. Podczas warsztatów jednym z zadań było modelowanie i symulacja uproszczonego habitatu wraz z systemem szklarniowym. Celem było przetrwanie 4-sobowej załogi przez 365 dni na Marsie. Pod uwagę należało wziąć wymagania żywnościowe (dobór odpowiednich gatunków owoców i warzyw) jak również zapotrzebowanie energetyczne oraz odpowiednie stężenia gazów tj. ditlenku węgla, tlenu oraz metanu. Doświadczenie to pozwoliło mi lepiej poznać wymagania stawiane przyszłym misjom kosmicznym oraz ograniczenia jakie można napotkać w innym środowisku.

To był bardzo udany wyjazd. Mam nadzieję, że moja przygoda z sektorem kosmicznym nie skończy się na tym wyjeździe. Już teraz planuję odbycie stażu w jednym z laboratoriów współpracujących z Melissa Space Research Program.

•